دانشگاه صنعتي ايران (علم و صنعت)
دانشگاه صنعتي ايران (علم و صنعت): این دانشگاه در زمان قاجار در تهران برای آلمانیها تأسیس شده بود. دولت ایران ماهانه مبلغ هزار تومان به این مدرسه کمک میکرد. در زمان جنگ جهانی اول مدتی تعطیل شد تا اینکه مجدداً در سال 1300 خ مجلس با کمک سالیانه دوازده هزار تومان موجب بازگشایی آن شد. بعدها قرار شد این مدرسه به مدرسه صنعتی تبدیل شود و برای بازگشایی آن از دکتر «هانری اشترونگ» از آلمان به ایران دعوت شد. مدرسه صنعتی آلمان در سال 1303 خ رسما افتتاح شد. اين دانشگاه دولتي در سال 1308 خ كار خود را به عنوان هنرسرای عالی آغاز كرد و نخستین موسسه آموزش عالي در ايران و تا سالها تنها دانشگاه صنعتي ايران بود.
ساختمان اين دانشگاه در ابتدا در خيابان قوامالسطنه (سي تير) بود و بعدها در سال 1336 خ به محل فعلي دانشگاه اميركبير منتقل شد. در سال 1341 خ مجدداً تغييراتي در این دانشگاه به وجود آمد و به نام هنرسراي عالي به شرق تهران منتقل شد. این موسسه در سال 1351 خ به نام «دانشگاه علم و صنعت ايران» تغيير نام داد.
از دانشآموختگان اين دانشگاه ميتوان به محمدباقر نيو (پایهگذار صنعت کاشی و نساجی جدید، صنعت ضرابخانه، صنعت چینیسازی و صنعت چایکاری در ایران)، علي نيو (پایهگذار صنعت قند)، جلال حجازی (پایهگذار صنعت ریختهگری)، نصرالله بهرام زادگان (پدر علم جوش در ایران)، منوچهر سالور (پایهگذار صنعت سیمان در ایران)، همایون خرم (استاد موسیقی ایرانی معاصر)، محمود احمدینژاد (رئیسجمهور اسبق ایران) و … اشاره كرد.
